«QUÉ FAMILIA?»
(Interesante artigo de José Antonio Pagola no «Domingo da Familia»)
Hoxe é o Día da familia cristiá. Unha festa establecida recentemente para que os cristiáns celebremos e profundemos no que pode ser un proxecto familiar entendido e vivido desde o espírito de Jesús.
Non basta defender de maneira abstracta o valor da familia. Tampouco é suficiente imaxinar a vida familiar segundo o modelo da familia de Nazaret, idealizada desde a nosa concepción da familia tradicional. Seguir a Jesús pode esixir ás veces cuestionar e transformar esquemas e costumes moi arraigados en nós.
A familia non é para Xesús algo absoluto e intocable. Máis aínda. O decisivo non é a familia de sangue, senón esa gran familia que habemos de ir construíndo os humanos escoitando o desexo do único Pai de todos. Mesmo os seus pais terano que aprender, non sen problemas e conflitos.
Segundo o relato de Lucas, os pais de Xesús búscano aflixidos, ao descubrir que os abandonou sen preocuparse deles. Como pode actuar así? A súa nai repróchallo en canto atópao: «Fillo, por que nos trataches así? Mira que o teu pai e eu buscabámosche angustiados». Xesús sorpréndeos cunha resposta inesperada: «Por que me buscabades? Non sabiades que eu debía estar na casa do meu Pai?».
Os seus pais «non lle comprenderon». Só profundando nas súas palabras e no seu comportamento para a súa familia, descubrirán progresivamente que, para Xesús, o primeiro é a familia humana: unha sociedade máis fraterna, xusta e solidaria, tal como quérea Deus.
Non podemos celebrar responsablemente a festa de hoxe sen escoitar o reto da nosa fe.
- Como son as nosas familias? Viven comprometidas nunha sociedade mellor e máis humana, ou encerradas exclusivamente nos seus propios intereses? Educan para a solidariedade, a procura de paz, a sensibilidade cara aos necesitados, a compaixón, ou ensinan a vivir para o benestar insaciable, o máximo lucro e o esquecemento dos demais?
- Que está a suceder nos nosos fogares? Cóidase a fe, lémbrase a Xesucristo, apréndese a rezar, ou só transmítese indiferenza, incredulidade e baleiro de Deus? Edúcase para vivir desde unha conciencia moral responsable, sa, coherente coa fe cristiá, ou se favorece un estilo de vida superficial, sen metas nin ideais, sen criterios nin sentido último?
José Antonio Pagola