9º Domingo Ordinario

"Facede a vontade do meu Pai"

Lectura do libro do Deuteronomio 11, 18. 26-28. 32

Díxolle Moisés ó pobo: Constituíde estas palabras miñas coma obxecto das vosas intencións e do voso esforzo, atádeas ó voso pulso coma sinal, e póndeas entre os vosos ollos coma filacteria.

¡Olla! Eu poño diante de vós hoxe bendición e maldición: a bendición, se facedes caso dos mandamentos do Señor, voso Deus, que eu vos mando hoxe; e a maldición, se non facedes caso dos mandamentos do Señor, voso Deus, e vos apartades do camiño que eu vos mando hoxe, marchando tras de deuses estranxeiros que non coñeciades.

Estade atentos a cumprir tódolos mandamentos e decretos que eu vos poño diante hoxe.

Lectura da carta do Apóstolo San Paulo ós Romanos 3, 21-25a. 28

Irmáns: Agora, con total independencia da Lei, manifestouse a xustiza de Deus: a que atestaran a Lei e mailos Profetas.

Esta é a xustiza de Deus por medio da fe en Xesús Cristo, para todos e sobre tódolos que cren, porque non hai distinción ningunha: todos pecaron, e carecen da gloria de Deus.

Pero todos quedan xustificados polo don da súa gracia, mediante a redención que se dá en Cristo Xesús, a quen puxo Deus como propiciatorio no seu sangue pola fe.

Pois afirmamos que o home recibe a xustificación pola fe, con independencia das obras da Lei.

Lectura do santo Evanxeo segundo Mateo 7, 21-27

Naquel tempo, díxolles Xesús ós seus discípulos:

– Non todo aquel que me di: "Señor, Señor", entrará no Reino dos Ceos, senón o que fai a vontade do Pai meu, que está nos ceos.

Moitos hanme dicir naquel día: "¡Señor! ¡Señor!, ¿non profetizamos no teu nome, non botámo-los demos fóra no teu nome, e no teu nome non fixemos moitos milagres?"

Eu entón heilles dicir abertamente: "¡Endexamais vos coñecín: arredádevos de min os que praticáde-lo mal!"

Así pois, todo aquel que escoita estas miñas palabras e as pon en práctica, será semellante a un home asisado, que edificou a súa casa sobre rocha. Caeu a chuvia, viñeron as riadas, sopraron os ventos e bateron na casa aquela, e non se derrubou, porque estaba asentada na rocha.

E todo aquel que escoita estas miñas palabras e non as pon en práctica, será semellante a un home atolado, que edificou a súa casa sobre area. Caeu a chuvia, viñeron as riadas, sopraron os ventos e bateron na casa aquela, e derrubouse, e foi total a súa ruína.